? ??????????????????? ????Easy Install Instructions:???1. Copy the Code??2. Log in to your Blogger account
and go to "Manage Layout" from the Blogger Dashboard??3. Click on the "Edit HTML" tab.??4. Delete the code already in the "Edit Template" box and paste the new code in.??5. Click "S BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS ?

Sunday, July 12, 2009

TRIP TO MELAKA...

Aku juz nak kongsi pengalaman aku ngan korang & sambil2 tu sama-sama la kita ambik iktibar daripada cerita2 aku ni...Aku tak kisah la kalau korang rasa aku merapu, sebab aku taip benda2 ni sumer pun time aku tengah boring...hehehe...Tapi apa yang aku taip ni bukan cerita rekaan...Semoga apa yang aku tulis di ruangan ni jadi renungan kita bersama...




7 Julai lepas, aku pi Melaka ngan rakan2 sekursus...kitorang pi lawatan sambil belajar..sambil2 tu gak kitorang berpeluang la pusing2 kat bandar bersejarah tu...daripada lawatan kitorang ni, aku rasa banyak benda aku belajar & banyak benda yang aku tau yang sebelum ni aku x tau pun..hehehe..aku nak citer la sikit pasal trip ke melaka ni..first skali kitorang pi melawat asrama akhlak di bawah jabatan kitorang...ni la first time aku masuk tgk keadaan asrama akhlak...Asrama akhlak ni aku tak tau la nak cite ape sangat, kat sini cuma tempat budak2 yang di bawah umur 18 tahun yang masuk ke sini atas perintah mahkamah...

* ni pic kitorang bersama pengetua asrama akhlak Bukit Baru...banyak benda aku blajo kat sini..


Balik dari asrama akhlak, kitorang pi RSK lak...RSK ni aku dah biasa pi masa zaman study dulu...aku bkn tak suka pi RSK, tapi aku sedih...rasa bengang, marah pun ada...bukan aku bengang & marah kat penghuni kat situ, tapi aku bengang ngan anak-anak diorang yang sengaja biarkan diorang dok kat RSK ni. Bila sembang-sembang ngan makcik2 kat sini, hampir semua cerita yang sama aku dengar. Ada anak yang bergelar Datuk tapi tak sanggup nak jaga ibu yang sorang tu. Ada makcik sorang tu, anak ramai, tapi sorang pun tak nak jaga. Padahal masa kecik2, orang tua tu la yang jaga, yang bagi makan, bagi duit untuk belanja sekolah sampai diorang berjaya. Bila dah berjaya, jasa mak bapak dilupakan cam tu jer...Sampai nyer ati diorang biarkan orang tua tu tinggal sorang2 kat rumah orang tua. Ada sorang pakcik tu pulak, masuk RSK ni dengan sukarela...Alasan die, die tak nak menyusahkan anak-anak. Anak-anak die dua orang, pompuan dua2. Pakcik ni pesan kat anak-anak die supaya jaga suami baik2 & pakcik tu mintak anak-anak die hantar die masuk ke RSK.Mulianya pengorbanan seorang ayah yang ingin lihat anak-anak die bahagia...Tapi anak-anak tu terfikir tak perasaan ayah tu bila tinggal di rumah orang tua tanpa perhatian & kasih sayang anak-anak? Kalau anak-anak rajin menjenguk, alhamdulillah...Tapi, hakikatnyer bila si ayah dah masuk RSK, tak pernah sekali pun anak-anak datang menjenguk...Banyak lagi la cerita2 pasal masyarakat kita ni, aku rasa rakyat Malaysia dah lali ngan crita2 yang macam ni...

HAKIKATNYA..."Seorang ibu mampu menjaga 10 orang anak, tapi anak-anak yang 10 orang tu belum tentu mampu menjaga ibu yang seorang"...










Institusi ke-3 yang kitorang pi ni bukan under kerajaan...yang ni diasaskan oleh orang perseorangan...aku salute ngan pengasas pusat kanak-kanak terencat akal ni...walaupun tak terima bayaran untuk kemasukan kanak-kanak istimewa ni, die tetap tabah dalam usaha mendapatkan dana bagi menguruskan anak-anak ni. Kalau di RSK tadi aku cerita pasal ibu bapa yang ditinggalkan anak-anak, kat sini pulak sebaliknya..Anak-anak kat sini pulak ditinggalkan ibu bapa. Apa salah anak-anak ni sampai ibu bapa diorang tak nak jaga diorang? Kalau dilihat dari fizikalnye, mesti korang dah boleh agak kan kenapa?? Salah diorang ke dilahirkan cacat? Diorang tak mintak dilahirkan macam tu...sapa2 pun tak nak dilahirkan cam tu kan...Tapi takdir Tuhan mengatasi segala-galanya..Kita manusia hanya mampu merancang, tetapi Tuhan la yang menentukan semuanya.


Ni first time aku pi institusi OKU...Aku sedih gak tengok keadaan anak-anak ni..majoriti yang ada kat umah ni cerebral palsy...ada gak yang sindrom down & mental retarded...Menurut penjaga kat sini, ada ibu bapa yang hantar anak diorang kat sini, sampai sekarang sejak 3 tahun yang lepas tak pernah datang dah menjenguk budak tu...Senang je kan ibu bapa nak melepaskan tanggungjawab terhadap anak yang tak berdosa ni...Hampeh tol ibu bapa cam tu..Hampir kesemua 30 orang penghuni kat umah ni tak pernah dijenguk ahli keluarga diorang.


Dalam sedih2 tu, aku ada satu peristiwa nak kongsi...bagi aku peristiwa yang aku alami ni may be lucu pada kawan2 aku yang tengok. Tapi bagi aku, walaupun aku rasa sikit terkejut, aku dapat menyelami perasaan budak tu..Mula2 tu aku jenguk2 je kat bilik satu ni. Kat bilik tu ramai dah kawan2 aku dok tengok gelagat budak sorang ni...Aktif semacam je aku tengok...Budak ni teruja tengok ramai orang datang jenguk die...Bila aku datang dekat, budak tu tiba2 tarik tangan aku. Aku punya la tersentap, terkejut pun ada..kuat giler budak tu tarik tangan aku sampai pergelangan tangan aku merah..Aku pun buat2 tenang walaupun dalam hati aku gabra, takut budak tu apa2kan aku..Aku tak pernah berdepan ngan budak2 cam ni. Rupa2nyer budak tu nak aku peluk die..nak aku pegang muka die..Dalam takut2 tu aku sedih gak, mesti budak ni rindu ngan mak die..cara die peluk aku tu, kuat giler sampai aku rasa sesak nafas..bila dah peluk,die lepaskan aku tapi tetap tak nak bagi aku bangun..Sampai kawan2 aku terpaksa leraikan budak tu daripada aku..Bila dah lepas dari budak tu, aku cepat2 keluar dari bilik tu..Kawan2 aku dok gelak2. Diorang cakap muka aku pucat semacam...Huhuhu..aku pun tak tau betul ke tak tapi yang pasti, aku memang rasa gelabah bila budak tu tak nak lepaskan aku...Apa-apa pun aku dapat sesuatu daripada budak tu...


Kepada sape2 yang baca artikel ni, aku harap kalau korang sudi & teringin nak menderma atau bagi sumbangan dalam membantu pengasas Pusat Kanak-kanak Terencat Akal ni, korang bagi la sumbangan korang di alamat ni:

PUSAT KANAK-KANAK TERENCAT AKAL BAHAGIA,

4803-C, TAMAN ANGGERIK, KLEBANG KECIL,

75200 MELAKA.

Tel: 06-336 4561, 335 8487
Apa-apa pun yang aku share kat sini, aku harap korang dapat sesuatu dan renung-renungkan la...Bak kata Nabil.."LU PIKIR LA SENDIRI..."
ADIOS...
















0 comments: